بسم الله الرحمن الرحیم
گناهم در وادی عشقاینست که ذکر لبم آرزوی یارست
گر سزای محبت جفاست گر سزای عاشقی تهمتست
گر سزای جهل بی آبروییست گر سزای مستی تمسخرست
همه با لبخند یار شیرین شود آه از دیدن لب یار،تا لبخند یار
